Czas Założenia
(Foundation Time) 9 000 - 5 000PC |
9 000 - 5 000PC |
Wybranie Domostw. Ogrowie przebudzili się
jako pierwsi i objęli
górskie terytoria
Krynnu. Elfowie wycofali się
do lasu by żyć
w cichej harmonii. Ludzie wybrali równiny,
lecz srogie wiatry i deszcze doprowadziły
do ich zdziczenia. |
8 700PC |
Wybrani Reorxa. Reorxa widząc
brak zdecydowania u elfów
i kreatywności u
ogrów, zbiera grupę
ludzi na północnych
ziemiach by byli bezpieczni od wojen. Tam uczy ich rzemiosła
i pomaga przy ciężkich
pracach. Nikt nie dorównał
cudom stworzonym w tamtych czasach. |
8 500 - 5 000PC |
Narodziny cywilizacji. Ogrowie zniewalają
ludzi i budują potężne
imperium z zimnego kamienia. Elfowie obserwują
rozwój cywilizacji. |
6 320 - 5 980PC |
Herezja Igraine'a. W czasie inspekcji jednej
ze swych kopalń
ogrowy gubernator o imieniu Igraine ledwo uchodzi z
życiem z tąpnięcia.
Jednakże jego córka
Everlyn zostaje uwięziona.
Ze smutkiem nakazuje zamknięcie
kopalni, gdyż wie,
że może
dojść do kolejnych
zawaleń.
Jeden z ludzkich niewolników,
Eadamm, ignoruje rozkaz i prowadzi drużynę
by uratować ogrzycę.Bezinteresowny
czyn Eadamma uczy Igraine'a współczucia.
Ogr skazuje człowieka
na śmierć,
gdyż tak nakazuje
ogrowe prawo. Jednak nie wypełnia
go, a nawet uwalnia swoich wszystkich niewolników.
Gdy inni ogrowie dowiadują
się o herezji
Igraine'a, musi uciekać.
Eadamm i jego ludzie osłaniają
odwrót, a następnie
wywołują
bunt na ziemiach ogrów.
Eadamm ginie męczeńską
śmiercią,
a to z kolei zwiększa
skalę buntu. W tym
czasie Igraine i jego rodzina rozpoczynają
nowe życie. Od tej
pory są znani jako
Irda. |
6 000 - 5 000PC |
Upadek ogrów.
Ogrowie stają się
coraz bardziej okrutni, co doprowadza do wielkiego buntu ludzkich niewolników,
a w jego wyniku do upadku cywilizacji ogrów
i stoczenie się ich
z powrotem w otchłań
barbarzyństwa. |
5 000 - 3 000PC |
Rozwój elfów. Elfowie
postanawiają
zbudować własną
cywilizację w
magicznych lasach blisko południowej
krawędzi gór
Khalkist. Tworzą
wyspę, na której
w przyszłości
powstaje ich stolica, Silvanost. Jednakże
las i jego okolice są
już zajęte
przez chromatyczne smoki... |
|
Czas Światłości (Time of Light) 4 000 - 2 000PC |
4 000PC |
Powstanie rodu Silvanosa. Elfi przywódca
Silvanos zbiera pierwszą
Sinthal-Elish, Radę
Najwyższych (Council
of High Ones). W przemowie do rady próbuje
udowodnić,
że elfowie mogą
zaczerpnąć wiedzę
ze starożytnego
imperium ogrów bez
popadanie w zło.
Wiele rodów
jednoczy się i składa
przysięgę
wierności
Silvanosowi i zobowiązują
się chronić
go przed barbarzyńskimi
ludźmi. Balif, z
jednego z najwyższych
elfich rodów,
zostaje porucznikiem Silvanosa. Elfowie przygotowują
się do wojny ze
smokami.
Złość Reorxa.
Reorx zawiedziony dumą i pychą ludzi mu służących, przeklina swoich
Wybrańców. Przemienia ich w małych ludzi z wieczną chęcią
majsterkowania. Wielu uznaje tą chwilę za narodziny gnomów. |
3 500 - 3 350PC |
Pierwsza Smocza Wojna (First Dragon War).
Smoki stawiają
zawzięty opór
elfim oddziałom i
odmawiają
opuszczenia swoich terytoriów.
Bogowie magii zsyłają
trzech magów by
przekazali elfom pięć
magicznych smoczych kamieni, w których
następnie więżą
smocze duchy. Smocze ciała
obracają się
w kamień
i pozostaje jako góry.
Przynosi to zwycięstwo
elfom. Elfowie wyruszają
na bojowych gryfonach na północ
do bezdennych jam w górach
Khalkist i wrzucają
do nich smocze kamienie. Bogowie magii zostają
wygnani z Krynnu za wtrącanie
się w sprawy
śmiertelników.
Wykucie Szarego Kamienia (Graystone). Wygnani bogowie magii udają
się do boga oszustów,
Hiddukela, i proszą
go o pomoc w powrocie na świat.
On z kolei przekonuje boginię
natury, Chislev, aby poprosiła
Reorxa o wykonanie Szarego Kamienia (Graystone) dla wygnańców
by przypominał im
utracony świat.
Reorx umieszcza magiczny klejnot na księżycu
Lunitari a bogowie magii w sekrecie napełniają
go swoją esencją. |
3 350PC |
Budowa Silvanesti. W czasie drugiej
Sinthal-Elish elfowie kolejny raz potwierdzają
przymierze z Silvanosem. Zostaje uprawomocnione Królestwo
Silvanesti a elfie rody otrzymają
ziemie we władanie.
Wypuszczenie Szarego Kamienia (Graystone). Bogowie magii znów
proszą o pomoc
Hiddukela. On, z pomocą
Reorxa, przekonuje jednego z byłych
Wybrańców,
Milgasa Kadwara, aby wspiął
się na Lunitari za
pomocą urządzenia
zwanego gwiezdną
drabiną (skyhook
ladder) i skradł
Szary Kamień
(Graystone). Mały
Milgas przewraca się
i upuszcza kamień
na powierzchnię
Krynnu. Wraz z jego upadkiem bogowie magii powracają
do świata. |
3 100PC |
Powrót
magii. Wędrujący
Szary Kamień
(Graystone) rozsiewa po świecie
dziką magię.
Reorx rozkazuje grupie jego byłych
Wybrańców
by wyruszyli za nim i odzyskali go. Gdy ludność
Krynnu, przerażona
chaotycznymi efektami klejnotu, chce zabić
gnomy za okazanie światu
kamienia, Szary Klejnot (Graygem) przemienia je. Grupka gnomów
staje się Potomkami
(Scions), srebrnobrodymi, złotookimi
dzierżycielami
dzikiej magii. |
3 100 - 2 900PC |
Wybudowania Kal-Thaxu. Potomkowie (Scions)
namawiają gnomy do
opuszczenia ich dawnych domostw na północy.
W wielkich barkach udają
się na południe
(w stronę Ansalonu)
- prawdopodobnie z powodu strachu przed nadnaturalnymi zdolnościami
Potomków (Scions).
Długa i trudna podróż
odbija się na
gnomiej flocie. Gdy gnomy docierają
do Nordmaaru, topią
większość
Potomków (Scions) w
morzu. Z masakry pozostaje tylko trzynastu i ucieka na jednej z barek.
Gnomy obawiając się
dalszych prześladowań
z powodu Szarego Klejnotu (Graygem), ukrywają
się w wapiennych
jaskiniach pośród
urwisk. Jednak po krótkim
pobycie dostają
wizję od Reorxa i
ponownie są
zmuszone do poszukiwania znienawidzonego klejnotu.
Później krasnoludowie nazywają
to miejsce ich pierwszych królestwem,
Kal-Thax, czyli "zimną
kuźnią".
W późniejszych
czasach miejsce to zostało
stracone, prawdopodobnie w wyniku ataku minotuarów,
i określenie
Kal-Thax zaczęło być
wiązane ze
wszystkimi ruinami powstałymi
w wapiennych jaskiniach. |
3 051 - 3 050PC |
Szary Kamienia (Graystone) w rękach
Gargatha. Ludzki władca
o imieniu Gargath wchodzi w posiadanie Szarego Kamienia (Graystone) przy
pomocy dwóch
boskich klejnotów
Zivilyn, Drzewa Życie
(Tree of Life). Najmuje ludzi, ogrów
i inne rasy by chroniły
jego i jego skarb.
Prowadzenie przez wizje zsyłane
przez Reorxa, gnomy kontaktują
się z Gargathem i
domagają się
zwrócenia kamienia.
Elfowie i inne istoty zafascynowane dziką
magią pomagają
w oblężeniu wieży
Gargatha. Machiny wojenne gnomów
pomagają odzyskać
Kamień.
Tajemnicze światło Szarego Klejnotu (Graygem) przenika wszystkich
obecnych w wieży i przemienia ich wygląd tak, by oddać ich prawdziwe
wnętrze. Uparci ogrowie stają się byczogłowymi minotaurami, powstają
też krasnoludowie, kenderzy, gobliny i inne rasy. (Krasnoludowie
utrzymują jednak, że Reorxa stworzył ich od razu "doskonałymi" i nie
przyznają się do pokrewieństwa z gnomami.) Następnie kamień po raz
kolejny ucieka i wędruje po świecie. Część gnomów rusza za nim i
dociera aż na wyspę Sancrist, gdzie wielu z nich daje za wygraną i
osiedla się tam. Szary Kamień (Graystone) podróżując nad morzami
przemienia elfich rybaków w Dimernesti a elfach morskich kupców w
Dargonesti. |
2 900 - 2 700PC |
Wydrążenie
Thorinu. Po ucieczce od chaosu Szarego Kamienia (Graystone) krasnoludowie
chronią się
w pod ziemią i
zostają górnikami.
Opuszczając
Kal-Thax, than Calnarów
podróżuje ze swym
ludem na południe i
dociera do gór
Khalkist. Tam drąży
w ziemi korytarze i buduje nowy dom - Thorin, "Nową
Nadzieję".
Ziemie Potomków (Scions).
Pozostała trzynastka Potomków (Scions) przybija do Ansalonu i obiera
samotne ścieżki poprzez kontynent. W czasie nich nauczają lud dotknięty
przez Szary Klejnot (Graygem) dzikiej magii. |
2 750PC |
Śmierć
Balifa. Kenderski bohater Balif, bliski przyjaciel elfiego lorda Silvanosa,
umiera. Balif był
obecny w czasie oblężenia
Gargatha, a potem utworzył
pierwsze królestwo
kenderów w
Baliforze. |
2 710PC |
Odkrycie smoczych kamieni. W czasie drążenia
Thorinu, krasnoludowie z klanu Calnar odkrywają
pięć magicznych
smoczych kamieni - pokrytych runami i błyszczące
od magii - porzuconych przez elfów
po Pierwszej Smoczej Wojnie (First Dragon War). Nienawidząc
magii z powodu swych przeżyć
z Szarym Kamieniem (Graystone), zanoszą
kamienie na powierzchnię. |
Ok. 2 700PC |
Królestwo
minotuarów.
Ekspedycyjny oddział
minotuarów utworzył
Mithandrus, Ziemię
Byka. |
2 690 - 2 645PC |
Druga Smocza Wojna (Second Dragon War). Słudzy
Takhsis odnajdują
smocze kamienie i wypuszczają
uwięzione dusze
smoków o pięciu
barwach. Dusze powracają
do ciał i ożywiają
je. Smoki uderzają
następnie na
Silvanesti z armią
bakali, jaszczuroludzi. Trzech magów
posługujących
się dziką
magią oraz Potomek
(Scion) rozkazują
ziemi by pochłonęła
smoki. Smoki giną,
lecz dzika magia zabiera tysiące
innych ofiar. Trzech magów
ukrywa się w wieży
i zawzywa w strachu bogów
magii. Wtedy trójka
bogów magii zabiera
wieżę do krainy bogów
i tam staje się ona
Zagubioną Cytadelą
(Lost Citadel).
Bogowie magii zabierają
pięć runicznych
kamieni danych w przeszłości
elfom i ciskają je
w niebiosa by mroczne smoki nie mogły
powrócić.
W ten sposób stają
się one pięcioma
oczami konstelacji Królowej
Ciemności (Dark
Queen). Silvanesti wycofują
się z
życia
świata by naprawić
szkody wyrządzone
ich ziemiom. |
2 645 - 2 550PC |
Magia chroni siebie. Bogowie magii pomagają
dzikim magom uciec przed gniewem ludności
Ansalonu. Ofiarowuje magom odosobnienie w dziczy. Przez prawie sto lat
trenują ich w
dyscyplinie magicznej. W międzyczasie
zostają stworzone
prawa rządzące
trzema Zakonami Magii (Orders of Magic). Po ukończeniu
nauk zbierają
innych magów i
budują pięć
bastionów magii -
Wieże Wysokiej
Magii (Towers of High Sorcery).
Zamknięcie Thorinu. Krasnoludowie zamykają się w swym mieście ze wstydu po doprowadzeniu do Drugiej Smoczej Wojny (Second Dragon War). |
2 600PC |
Powstanie Ergothu. Barbarzyński
wódz Ackal Ergot
jednoczy ludzkie plemiona z gór
Khalkist w wielkie królestwo
nazwane Ergoth. Powstaje ona na ruinach imperium ogrów.
Ackal rozpoczyna podbój
plemion z równin, dławiąc
wszelki opór.
Granice Ergothu rozciągają
się od południowych
gór Kharolis po północne
wybrzeże. Ekspansja
imperium kończy
się wraz ze
śmiercią
Ackala Ergota.
Zbudowanie Hylo. Drugie kenderskie państwo
powstaje (dawniej znane jako Highlo lub Hilo), gdy kenderski klan zostaje
uwięziony w latającej
cytadeli (stworzonej jako prototyp Wieży
Wysokiej Magii [Tower of High Sorcery]), która
rozbija się o góry
Strażnicze (Sentinel
Mountains). |
2 515PC |
Śmierć
Silvanosa. Silvanos umiera i zostaje pochowany w kryształowym
grobowcu. Jego syn Sithel przejmuje władzę
i zarządza
wybudowanie Pałacu
Quinari by upamiętnić
ojca. Sithel nie posiadał
jednak cierpliwości
i tolerancji swego ojca. Jego rządy
zapowiadają początek
pogardy dla innych ras pośród
elfów. Na granicach
panuje napięta
atmosfera. |
2 500 - 2 200PC |
Dominujący
Ergoth. Imperator Ackal Dermount wprowadza imperium w wielką,
kupiecką erę.
Ergoth przyłącza
Hylo w 2 200PC i rozszerza swe terytoria do granic Silvanesti. Rozpoczyna się
handle z elfami, co doprowadza z kolei do pierwszych małżeństw
elfów z ludźmi.
Tak rodzą się
pierwsi półelfowie.
Powstanie krasnoludów żlebowych (gully dwarves). Pojawiają się wyrzutkowie krasnoludzkiej rasy, uznawani za pierwsi pośród Agharów. |
2 308PC |
Narodziny elfich królewskich
bliźniaków.
Żona Sithela,
Nirakina, rodzi bliźniaków,
Sithasa i Kith-Kanana. Wraz z wiekiem skrywają
pod płaszczem
przyjaźni wzajemne
palące współzawodnictwo.
Kith-Kanan, młodszy
bliźniak, w przyszłości
będzie przewodził
Pogranicznikom (Wildruners) i chronił
przez blisko sto lat Silvanesti przed atakami z zewnątrz. |
2 192 - 2 140PC |
Wojna Zabójcy
Rodu (Kinslayer War). W czasie drogi by podpisać
traktat pokojowy Sithel zostaje przypadkowo zabity przez ludzi polujących
na zachodniej granicy Silvanesti. Sithas obejmuje tron, wypowiada wojnę
Ergoth i wyznacza Kith-Kanana jako swego generała.
Ludzie, pod dowództwem
generała Gwarny,
zaciekle opierają
się elfim próbom
wyparcia ich z terenów
granicznych. Półelfowie
są zmuszeni do
wybrania strony i walk ze swymi rodzinami.
Długie bitwy przerywają
tylko okresy braków
zapłaty, głodu,
chorób i srogich
burz. Kith-Kanan rozdrażnia
Sithasa swoim małżeństwem
z ludzką kobietą
- prorokinią Suzine
des Quivalin, krewną
wielkiego imperatora Quivalina V z Ergoth.
Oblężenie Sithelbecu przemienia elfie miasto w gruzy. Po prawie czterdziestu latach
wyczerpujących
bitew granice zostają
zamazane - elfowie zaczynają
walczyć z elfami a
ludzie z ludźmi. "Pieśń
Utraconego Smutku" ("Song of the Lost Sadness") opowiada o próbach
zakończenia
tego szaleństwa
przez Suzine, występującą
przeciwko generałowi
Giarnie. Pokonana popełnia samobójstwo, aby nie mogła zostać wykorzystana przeciwko swemu mężowi.
Niewinna śmierć staje się przyczyną dalszych walk. Upadają miasta, giną
dziesiątki tysięcy, w tym Giarna. W końcu nastaje pokój, a zniszczenie
uznaje się jako karę boską za okrucieństwa wojny.
|
2 150 - 2 000PC |
Wydrążenie Thorbardinu. Krasnoludowie Hylar migrują
z Thorinu do południowych
gór Kharolis. Tam
drążą nowy
podziemny dom blisko (prawdopodobnie) Kal-Thaxu. Spotykają
thanów Daewarów,
Daergarów i Theiwarów
i wraz z nimi budują
nowe królestwo. Z
dumą otwierają
się na
świat i przyjmują
nazwę Thorbardin
("Najlepsza Nowa Nadzieja"). Rozpoczynają
handel z Ergoth. Thorin podupada i popada w izolację,
a następnie zostaje
zniszczony przez inwazję
ludzi. Od tej pory zyskuje nazwę
Thoradin - "Stracona Nadzieja" lub "Utracony Dom". |
2 140 - 2 100PC |
Podział elfich ziem. Zachodnie elfy Kith-Kanana, zasmucone przelewem krwi,
żądają
zmian społecznych i
deklarują niepodległość.
Sithas nadaje ziemie Kith-Kananowi i jego Pogranicznikom (Wildruners). Wśród
tych elfów dochodzi
do dużego
wymieszania z ludźmi
(i narodzin półelfów). |
2 128 - 2 073PC |
Wojna o Górę (War of the Mountain). Kłótnia o granicę między Thorbardinem a upadającym Ergoth doprowadza do wojny. |
2 073PC |
Zwój Schowanego Miecza (Swordsheath Scroll). Kith-Kanan wypracowuje traktat
pokojowy pomiędzy
krasnoludami, elfami i Ergoth. Magiczna puszcza pomiędzy
krasnoludami a ludźmi
przypada elfom Kith-Kanana i zostaje nazwana Qualinesti. Nowe elfie państwo
staje się buforem
pomiędzy zwaśnionymi
stronami. Ergoth zaprzestaje górnictwa
w górach Kharolis a
krasnoludowie pozwalają
na większą
swobodę w handlu.
Krasnoludami rządzi
w tym czasie ich pierwszy sławny
król Derkin
Prawodawca (Lawgiver). |
2 072PC |
Młot Kharasa. Krasnoludowie z Thorbardinu wykuwają
replikę Młota
Reorxa i oferują go
Ergoth jako znak pokoju. Co roku przekazywano go pomiędzy
narodami jako przypomnienie Zwoju Schowanego Miecza (Swordsheath Scroll).
Tysiąc lat później
ten młot został
wykorzystany do wykucia smoczej lancy Humy Zguby Smoków
(Dragonbane). W przyszłości
zyska nazwę Młota
Kharasa, od imienia bohatera z Wojny o Krasnoludzkie Wrota (Dwarfgate War).
Kharas przepowiedział,
że młot
odzyska tylko prawowity przywódca
i zjednoczy krasnoludzkich thanów. |
2 050 - 2 030PC |
Wielki marsz. Zachodni elfowie migrują do nowych ziem - Qualinesti. |
2 009PC |
Strata Thoradinu. Populacja Thoradinu znika w
niewytłumaczony
sposób. Niektórzy
uważali,
że krasnoludowie zostali
zniszczeni z powodu odnalezienia czarnego płomienia
- żywego ucieleśnienia
ciemności. Inni
twierdzili, że do
zagłady doprowadziło
trzęsienie ziemi. |
|
Czas Rycerzy (Time of Knights) 2 000 - 1 000PC |
2 000 - 1 900PC |
Pax Tharkas. Ergoth i jego sojusznicy
żyją
w dobrobycie. Kith-Kanan przekonuje ludzi, krasnoludów
i elfów by wspólnie
wznieśli twierdzę
Pax Tharkas jako monument dla "Pokoju Przyjaciół".
Prawe rządy rodu
Quevalin trwają w
Ergoth. |
1 900 - 1 750PC |
Nadejście
buntu. Wojskowy przewrót
kończy
rządy linii
Quevalin i osadza na tronie imperatora Macqui Hellmanna. On i następujący
po nim brutalni władcy
wykorzystują ludność
do granic możliwości
- na wschodzie i południu
wybucha bunt. |
1 812PC |
Promocja Solamnusa. Vinas Solamnus zostaje
Preatorem (generałem
imperialnej armii) oraz dowodzi strażami
stolicy Ergoth. |
1 801PC |
Wielkie powstanie. Solamnus wyrusza na wschód
z ogromną armią
by zdusić rebelię
przeciwko imperium w Vingaardzie. Odnosi początkowe
zwycięstwa. |
1 800PC |
Rok oczekiwań.
Po zrozumienia powodu buntu w Vingaardzie, Solamnus zaczyna dostrzegać
represyjną działalność
imperium. On i większość
jego armii przyłączają
się do buntu. |
1 799 - 1 791PC |
Bunt Róży
(Rose Rebellion). Ludność
wschodniego Ergoth zbiera się
pod sztandarem Solamnusa, który
w sekrecie rozpoczyna trening armii rewolucyjnej armię
i odwraca się od
Imperium. W 1 791PC po wymanewrowaniu sił
Ergoth dociera do Daltigoth i rozpoczyna zimowe oblężenie.
Na wiosnę imperator
Mann Quisling nadaje niepodległość
części Ergoth.
Wiele zachodnich prowincji, umiejscowionych blisko Daltigoth, pozostaje
lojalne wobec Ergoth, ale północno-wschodnie
prowincje i Hylo przyjmują
niepodległość.
Ludzkie ziemie wybierają
na władcę
Solamnusa. Vinas dotrzymuje warunków
Zwoju Schowanego Miecza (Swordsheath Scroll). |
1 775PC |
Rycerze Solamnijscy (Knights of Solamnia). W
czasie Wyprawy Honoru (Quest of Honor) Vinas Solamnus otrzymuje wizję
od Kiri-Jolitha, Habbakuka i Paladine'a. W odpowiedzi na nią
zakłada Zakon
Rycerzy służących
Dobru. Jego Rycerze Korony (Crown Knights), Miecza (Sword Knights) i Róży
(Rose Knights) stają
się strażnikami
świata. |
1 750 - 1 300PC |
Narodziny narodów.
Sancrist, Solamnia i Istar oraz państwa-miasta
Palanthas, Caergoth i Lemish powstają.
Solarnia prosperuje w czasie, gdy Ergoth chyli się
ku upadkowi. Silvanesti znów
wycofuje się ze
spraw świata. |
1 600 - 1 560PC |
Dynastia minotaurów.
Bohater Ambeoutin zakłada
naród oparty na
brutalnym honorze w północno-wschodnim
Ansalonie. Po jego śmierci
jego synowie, Mithas i Kothas, dzielą
królestwo na dwie
części. |
1 480PC |
Istar wzrasta w potęgę.
Istar staję się
centrum handlowym świata.
W tym samym czasie Solamnia zostaje potęgą
wojskową. |
1 399 - 1 010PC |
Intrygi Królowej Ciemności (Dark Queen). W efekcie przegranej Drugiej Smoczej Wojny (Second Dragon War) smoki
leżą zakopane pod
ziemią uśpione.
Takhsis wzywa bakali, jaszczuroludzi, aby umieścili
smocze jaja w kopalniach Thoradinu. Górnicy
odnajdują "rzadkie
kryształy" i
sprzedają je
kolekcjonerom kamieni szlachetnych. Z jaj wykluwają
się młode
smoki i pożerają
swoich właścicieli.
Tak smoki powracają
na Krynn, a nikt żywy
o tym nie wie. |
1 060 - 1 018PC |
Trzecia Smocza Wojna (Third Dragon War).
Tuziny dorosłych
smoków wraz armią
naziemną bakali
uderza z furią na
Ansalon. Po podbiciu kilku małych
królestw zwracają
się przeciwko
Solamnii i Palanthas - rodzinnym terenom Rycerzy. Siły
smoków i Rycerzy
wydają się
porównywalne.
Magowie Trzech Szat (Mages of the Three Robes), włączając
w to Fistandantilusa o Czarnych Szatach, zbierają
się w Wieży
w Palanthas, by chronić
ją i pomagać
ludziom w czasie wojny. W czasie Nocy Oka (Night of the Eye), gdy wszystkie
trzy księżyce się
pokrywają, tworzą
pięć magicznych
Smoczych Kul (Dragon Orbs) poprzez zamknięcie
w nich cienistego ducha wzywającego
smoki do zguby. |
1 018PC |
Huma Smocza Zguba (Dragonbane). Młody
Rycerz Solamnijski (Solamnic Knight) Huma zakochuje się
w elfiej uzdrowicielce Gwyneth - będącej
naprawdę srebrną
smoczycą o imieniu
Serce (Heart). Paladine prowadzi ich do pierwszej smoczej lancy wykutej za
pomocą Młota
Kharasa (choć nie
nosił jeszcze tej
nazwy). Dzięki niej
odnoszą zwycięstwa
i zbierają dobre
smoki do pomocy. Na końcu
sama Takhsis zostaje ugodzona lancą
i obiecuje wycofać
się wraz ze swymi
smokami, gdy lanca zostanie usunięta
z jej ciała. Jednakże
Huma i Gwyneth giną
w czasie bitwy i lancę
musi wyciągnąć
Kaz, minotaur. Królowa
Ciemności (Dark
Queen) wypełnia swą
przysięgę
- wysyła swe smocze
dzieci by spały pod
ziemią i opuszcza
Krynn. |