d20 Start RPG Zasady Varia Forum Czat Linki O stronie Kontakt

- dyskutuj na forum
- drukuj

Historia Krynnu - Era Snów (Age of Dreams): 9 000 - 1 000PC

Po Pierwszej Erze następuje długi okres zwany Erą Snów (Age of Dreams). Z tego okresu pochodzi wiele pieśni ludowych i ballad. Elfi bard o imieniu Quevalin Soth zebrał je w dziele pod tytułem "Zwój Pieśni Życia" ("Lifescroll of Song"). Niedługi czas potem kopia zwoju trafiła do Biblioteki Wieków (Library of The Ages) w Palanthas. Astinus skorzystał z niego i dodał zawartą w nim wiedzę do swego Iconochronosa.

Era Narodzin Gwiazd Era Potęgi: (1 000 - 0PC)
Czas Założenia (Foundation Time) 9 000 - 5 000PC
9 000 - 5 000PC Wybranie Domostw. Ogrowie przebudzili się jako pierwsi i objęli górskie terytoria Krynnu. Elfowie wycofali się do lasu by żyć w cichej harmonii. Ludzie wybrali równiny, lecz srogie wiatry i deszcze doprowadziły do ich zdziczenia.
8 700PC Wybrani Reorxa. Reorxa widząc brak zdecydowania u elfów i kreatywności u ogrów, zbiera grupę ludzi na północnych ziemiach by byli bezpieczni od wojen. Tam uczy ich rzemiosła i pomaga przy ciężkich pracach. Nikt nie dorównał cudom stworzonym w tamtych czasach.
8 500 - 5 000PC Narodziny cywilizacji. Ogrowie zniewalają ludzi i budują potężne imperium z zimnego kamienia. Elfowie obserwują rozwój cywilizacji.
6 320 - 5 980PC Herezja Igraine'a. W czasie inspekcji jednej ze swych kopalń ogrowy gubernator o imieniu Igraine ledwo uchodzi z życiem z tąpnięcia. Jednakże jego córka Everlyn zostaje uwięziona. Ze smutkiem nakazuje zamknięcie kopalni, gdyż wie, że może dojść do kolejnych zawaleń. Jeden z ludzkich niewolników, Eadamm, ignoruje rozkaz i prowadzi drużynę by uratować ogrzycę.Bezinteresowny czyn Eadamma uczy Igraine'a współczucia. Ogr skazuje człowieka na śmierć, gdyż tak nakazuje ogrowe prawo. Jednak nie wypełnia go, a nawet uwalnia swoich wszystkich niewolników. Gdy inni ogrowie dowiadują się o herezji Igraine'a, musi uciekać. Eadamm i jego ludzie osłaniają odwrót, a następnie wywołują bunt na ziemiach ogrów. Eadamm ginie męczeńską śmiercią, a to z kolei zwiększa skalę buntu. W tym czasie Igraine i jego rodzina rozpoczynają nowe życie. Od tej pory są znani jako Irda.
6 000 - 5 000PC Upadek ogrów. Ogrowie stają się coraz bardziej okrutni, co doprowadza do wielkiego buntu ludzkich niewolników, a w jego wyniku do upadku cywilizacji ogrów i stoczenie się ich z powrotem w otchłań barbarzyństwa.
5 000 - 3 000PC Rozwój elfów. Elfowie postanawiają zbudować własną cywilizację w magicznych lasach blisko południowej krawędzi gór Khalkist. Tworzą wyspę, na której w przyszłości powstaje ich stolica, Silvanost. Jednakże las i jego okolice są już zajęte przez chromatyczne smoki...
 
Czas Światłości (Time of Light) 4 000 - 2 000PC
4 000PC Powstanie rodu Silvanosa. Elfi przywódca Silvanos zbiera pierwszą Sinthal-Elish, Radę Najwyższych (Council of High Ones). W przemowie do rady próbuje udowodnić, że elfowie mogą zaczerpnąć wiedzę ze starożytnego imperium ogrów bez popadanie w zło. Wiele rodów jednoczy się i składa przysięgę wierności Silvanosowi i zobowiązują się chronić go przed barbarzyńskimi ludźmi. Balif, z jednego z najwyższych elfich rodów, zostaje porucznikiem Silvanosa. Elfowie przygotowują się do wojny ze smokami.
Złość Reorxa. Reorx zawiedziony dumą i pychą ludzi mu służących, przeklina swoich Wybrańców. Przemienia ich w małych ludzi z wieczną chęcią majsterkowania. Wielu uznaje tą chwilę za narodziny gnomów.
3 500 - 3 350PC Pierwsza Smocza Wojna (First Dragon War). Smoki stawiają zawzięty opór elfim oddziałom i odmawiają opuszczenia swoich terytoriów. Bogowie magii zsyłają trzech magów by przekazali elfom pięć magicznych smoczych kamieni, w których następnie więżą smocze duchy. Smocze ciała obracają się w kamień i pozostaje jako góry. Przynosi to zwycięstwo elfom. Elfowie wyruszają na bojowych gryfonach na północ do bezdennych jam w górach Khalkist i wrzucają do nich smocze kamienie. Bogowie magii zostają wygnani z Krynnu za wtrącanie się w sprawy śmiertelników.
Wykucie Szarego Kamienia (Graystone). Wygnani bogowie magii udają się do boga oszustów, Hiddukela, i proszą go o pomoc w powrocie na świat. On z kolei przekonuje boginię natury, Chislev, aby poprosiła Reorxa o wykonanie Szarego Kamienia (Graystone) dla wygnańców by przypominał im utracony świat. Reorx umieszcza magiczny klejnot na księżycu Lunitari a bogowie magii w sekrecie napełniają go swoją esencją.
3 350PC Budowa Silvanesti. W czasie drugiej Sinthal-Elish elfowie kolejny raz potwierdzają przymierze z Silvanosem. Zostaje uprawomocnione Królestwo Silvanesti a elfie rody otrzymają ziemie we władanie.
Wypuszczenie Szarego Kamienia (Graystone). Bogowie magii znów proszą o pomoc Hiddukela. On, z pomocą Reorxa, przekonuje jednego z byłych Wybrańców, Milgasa Kadwara, aby wspiął się na Lunitari za pomocą urządzenia zwanego gwiezdną drabiną (skyhook ladder) i skradł Szary Kamień (Graystone). Mały Milgas przewraca się i upuszcza kamień na powierzchnię Krynnu. Wraz z jego upadkiem bogowie magii powracają do świata.
3 100PC Powrót magii. Wędrujący Szary Kamień (Graystone) rozsiewa po świecie dziką magię. Reorx rozkazuje grupie jego byłych Wybrańców by wyruszyli za nim i odzyskali go. Gdy ludność Krynnu, przerażona chaotycznymi efektami klejnotu, chce zabić gnomy za okazanie światu kamienia, Szary Klejnot (Graygem) przemienia je. Grupka gnomów staje się Potomkami (Scions), srebrnobrodymi, złotookimi dzierżycielami dzikiej magii.
3 100 - 2 900PC Wybudowania Kal-Thaxu. Potomkowie (Scions) namawiają gnomy do opuszczenia ich dawnych domostw na północy. W wielkich barkach udają się na południe (w stronę Ansalonu) - prawdopodobnie z powodu strachu przed nadnaturalnymi zdolnościami Potomków (Scions). Długa i trudna podróż odbija się na gnomiej flocie. Gdy gnomy docierają do Nordmaaru, topią większość Potomków (Scions) w morzu. Z masakry pozostaje tylko trzynastu i ucieka na jednej z barek.
Gnomy obawiając się dalszych prześladowań z powodu Szarego Klejnotu (Graygem), ukrywają się w wapiennych jaskiniach pośród urwisk. Jednak po krótkim pobycie dostają wizję od Reorxa i ponownie są zmuszone do poszukiwania znienawidzonego klejnotu.
Później krasnoludowie nazywają to miejsce ich pierwszych królestwem, Kal-Thax, czyli "zimną kuźnią". W późniejszych czasach miejsce to zostało stracone, prawdopodobnie w wyniku ataku minotuarów, i określenie Kal-Thax zaczęło być wiązane ze wszystkimi ruinami powstałymi w wapiennych jaskiniach.
3 051 - 3 050PC Szary Kamienia (Graystone) w rękach Gargatha. Ludzki władca o imieniu Gargath wchodzi w posiadanie Szarego Kamienia (Graystone) przy pomocy dwóch boskich klejnotów Zivilyn, Drzewa Życie (Tree of Life). Najmuje ludzi, ogrów i inne rasy by chroniły jego i jego skarb.
Prowadzenie przez wizje zsyłane przez Reorxa, gnomy kontaktują się z Gargathem i domagają się zwrócenia kamienia. Elfowie i inne istoty zafascynowane dziką magią pomagają w oblężeniu wieży Gargatha. Machiny wojenne gnomów pomagają odzyskać Kamień.
Tajemnicze światło Szarego Klejnotu (Graygem) przenika wszystkich obecnych w wieży i przemienia ich wygląd tak, by oddać ich prawdziwe wnętrze. Uparci ogrowie stają się byczogłowymi minotaurami, powstają też krasnoludowie, kenderzy, gobliny i inne rasy. (Krasnoludowie utrzymują jednak, że Reorxa stworzył ich od razu "doskonałymi" i nie przyznają się do pokrewieństwa z gnomami.) Następnie kamień po raz kolejny ucieka i wędruje po świecie. Część gnomów rusza za nim i dociera aż na wyspę Sancrist, gdzie wielu z nich daje za wygraną i osiedla się tam. Szary Kamień (Graystone) podróżując nad morzami przemienia elfich rybaków w Dimernesti a elfach morskich kupców w Dargonesti.
2 900 - 2 700PC Wydrążenie Thorinu. Po ucieczce od chaosu Szarego Kamienia (Graystone) krasnoludowie chronią się w pod ziemią i zostają górnikami. Opuszczając Kal-Thax, than Calnarów podróżuje ze swym ludem na południe i dociera do gór Khalkist. Tam drąży w ziemi korytarze i buduje nowy dom - Thorin, "Nową Nadzieję".
Ziemie Potomków (Scions). Pozostała trzynastka Potomków (Scions) przybija do Ansalonu i obiera samotne ścieżki poprzez kontynent. W czasie nich nauczają lud dotknięty przez Szary Klejnot (Graygem) dzikiej magii.
2 750PC Śmierć Balifa. Kenderski bohater Balif, bliski przyjaciel elfiego lorda Silvanosa, umiera. Balif był obecny w czasie oblężenia Gargatha, a potem utworzył pierwsze królestwo kenderów w Baliforze.
2 710PC Odkrycie smoczych kamieni. W czasie drążenia Thorinu, krasnoludowie z klanu Calnar odkrywają pięć magicznych smoczych kamieni - pokrytych runami i błyszczące od magii - porzuconych przez elfów po Pierwszej Smoczej Wojnie (First Dragon War). Nienawidząc magii z powodu swych przeżyć z Szarym Kamieniem (Graystone), zanoszą kamienie na powierzchnię.
Ok. 2 700PC Królestwo minotuarów. Ekspedycyjny oddział minotuarów utworzył Mithandrus, Ziemię Byka.
2 690 - 2 645PC Druga Smocza Wojna (Second Dragon War). Słudzy Takhsis odnajdują smocze kamienie i wypuszczają uwięzione dusze smoków o pięciu barwach. Dusze powracają do ciał i ożywiają je. Smoki uderzają następnie na Silvanesti z armią bakali, jaszczuroludzi. Trzech magów posługujących się dziką magią oraz Potomek (Scion) rozkazują ziemi by pochłonęła smoki. Smoki giną, lecz dzika magia zabiera tysiące innych ofiar. Trzech magów ukrywa się w wieży i zawzywa w strachu bogów magii. Wtedy trójka bogów magii zabiera wieżę do krainy bogów i tam staje się ona Zagubioną Cytadelą (Lost Citadel).
Bogowie magii zabierają pięć runicznych kamieni danych w przeszłości elfom i ciskają je w niebiosa by mroczne smoki nie mogły powrócić. W ten sposób stają się one pięcioma oczami konstelacji Królowej Ciemności (Dark Queen). Silvanesti wycofują się z życia świata by naprawić szkody wyrządzone ich ziemiom.
2 645 - 2 550PC Magia chroni siebie. Bogowie magii pomagają dzikim magom uciec przed gniewem ludności Ansalonu. Ofiarowuje magom odosobnienie w dziczy. Przez prawie sto lat trenują ich w dyscyplinie magicznej. W międzyczasie zostają stworzone prawa rządzące trzema Zakonami Magii (Orders of Magic). Po ukończeniu nauk zbierają innych magów i budują pięć bastionów magii - Wieże Wysokiej Magii (Towers of High Sorcery).
Zamknięcie Thorinu. Krasnoludowie zamykają się w swym mieście ze wstydu po doprowadzeniu do Drugiej Smoczej Wojny (Second Dragon War).
2 600PC Powstanie Ergothu. Barbarzyński wódz Ackal Ergot jednoczy ludzkie plemiona z gór Khalkist w wielkie królestwo nazwane Ergoth. Powstaje ona na ruinach imperium ogrów. Ackal rozpoczyna podbój plemion z równin, dławiąc wszelki opór. Granice Ergothu rozciągają się od południowych gór Kharolis po północne wybrzeże. Ekspansja imperium kończy się wraz ze śmiercią Ackala Ergota.
Zbudowanie Hylo. Drugie kenderskie państwo powstaje (dawniej znane jako Highlo lub Hilo), gdy kenderski klan zostaje uwięziony w latającej cytadeli (stworzonej jako prototyp Wieży Wysokiej Magii [Tower of High Sorcery]), która rozbija się o góry Strażnicze (Sentinel Mountains).
2 515PC Śmierć Silvanosa. Silvanos umiera i zostaje pochowany w kryształowym grobowcu. Jego syn Sithel przejmuje władzę i zarządza wybudowanie Pałacu Quinari by upamiętnić ojca. Sithel nie posiadał jednak cierpliwości i tolerancji swego ojca. Jego rządy zapowiadają początek pogardy dla innych ras pośród elfów. Na granicach panuje napięta atmosfera.
2 500 - 2 200PC Dominujący Ergoth. Imperator Ackal Dermount wprowadza imperium w wielką, kupiecką erę. Ergoth przyłącza Hylo w 2 200PC i rozszerza swe terytoria do granic Silvanesti. Rozpoczyna się handle z elfami, co doprowadza z kolei do pierwszych małżeństw elfów z ludźmi. Tak rodzą się pierwsi półelfowie.
Powstanie krasnoludów żlebowych (gully dwarves). Pojawiają się wyrzutkowie krasnoludzkiej rasy, uznawani za pierwsi pośród Agharów.
2 308PC Narodziny elfich królewskich bliźniaków. Żona Sithela, Nirakina, rodzi bliźniaków, Sithasa i Kith-Kanana. Wraz z wiekiem skrywają pod płaszczem przyjaźni wzajemne palące współzawodnictwo. Kith-Kanan, młodszy bliźniak, w przyszłości będzie przewodził Pogranicznikom (Wildruners) i chronił przez blisko sto lat Silvanesti przed atakami z zewnątrz.
2 192 - 2 140PC Wojna Zabójcy Rodu (Kinslayer War). W czasie drogi by podpisać traktat pokojowy Sithel zostaje przypadkowo zabity przez ludzi polujących na zachodniej granicy Silvanesti. Sithas obejmuje tron, wypowiada wojnę Ergoth i wyznacza Kith-Kanana jako swego generała. Ludzie, pod dowództwem generała Gwarny, zaciekle opierają się elfim próbom wyparcia ich z terenów granicznych. Półelfowie są zmuszeni do wybrania strony i walk ze swymi rodzinami.
Długie bitwy przerywają tylko okresy braków zapłaty, głodu, chorób i srogich burz. Kith-Kanan rozdrażnia Sithasa swoim małżeństwem z ludzką kobietą - prorokinią Suzine des Quivalin, krewną wielkiego imperatora Quivalina V z Ergoth.
Oblężenie Sithelbecu przemienia elfie miasto w gruzy. Po prawie czterdziestu latach wyczerpujących bitew granice zostają zamazane - elfowie zaczynają walczyć z elfami a ludzie z ludźmi. "Pieśń Utraconego Smutku" ("Song of the Lost Sadness") opowiada o próbach zakończenia tego szaleństwa przez Suzine, występującą przeciwko generałowi Giarnie. Pokonana popełnia samobójstwo, aby nie mogła zostać wykorzystana przeciwko swemu mężowi.
Niewinna śmierć staje się przyczyną dalszych walk. Upadają miasta, giną dziesiątki tysięcy, w tym Giarna. W końcu nastaje pokój, a zniszczenie uznaje się jako karę boską za okrucieństwa wojny.
2 150 - 2 000PC Wydrążenie Thorbardinu. Krasnoludowie Hylar migrują z Thorinu do południowych gór Kharolis. Tam drążą nowy podziemny dom blisko (prawdopodobnie) Kal-Thaxu. Spotykają thanów Daewarów, Daergarów i Theiwarów i wraz z nimi budują nowe królestwo. Z dumą otwierają się na świat i przyjmują nazwę Thorbardin ("Najlepsza Nowa Nadzieja"). Rozpoczynają handel z Ergoth. Thorin podupada i popada w izolację, a następnie zostaje zniszczony przez inwazję ludzi. Od tej pory zyskuje nazwę Thoradin - "Stracona Nadzieja" lub "Utracony Dom".
2 140 - 2 100PC Podział elfich ziem. Zachodnie elfy Kith-Kanana, zasmucone przelewem krwi, żądają zmian społecznych i deklarują niepodległość. Sithas nadaje ziemie Kith-Kananowi i jego Pogranicznikom (Wildruners). Wśród tych elfów dochodzi do dużego wymieszania z ludźmi (i narodzin półelfów).
2 128 - 2 073PC Wojna o Górę (War of the Mountain). Kłótnia o granicę między Thorbardinem a upadającym Ergoth doprowadza do wojny.
2 073PC Zwój Schowanego Miecza (Swordsheath Scroll). Kith-Kanan wypracowuje traktat pokojowy pomiędzy krasnoludami, elfami i Ergoth. Magiczna puszcza pomiędzy krasnoludami a ludźmi przypada elfom Kith-Kanana i zostaje nazwana Qualinesti. Nowe elfie państwo staje się buforem pomiędzy zwaśnionymi stronami. Ergoth zaprzestaje górnictwa w górach Kharolis a krasnoludowie pozwalają na większą swobodę w handlu. Krasnoludami rządzi w tym czasie ich pierwszy sławny król Derkin Prawodawca (Lawgiver).
2 072PC Młot Kharasa. Krasnoludowie z Thorbardinu wykuwają replikę Młota Reorxa i oferują go Ergoth jako znak pokoju. Co roku przekazywano go pomiędzy narodami jako przypomnienie Zwoju Schowanego Miecza (Swordsheath Scroll). Tysiąc lat później ten młot został wykorzystany do wykucia smoczej lancy Humy Zguby Smoków (Dragonbane). W przyszłości zyska nazwę Młota Kharasa, od imienia bohatera z Wojny o Krasnoludzkie Wrota (Dwarfgate War). Kharas przepowiedział, że młot odzyska tylko prawowity przywódca i zjednoczy krasnoludzkich thanów.
2 050 - 2 030PC Wielki marsz. Zachodni elfowie migrują do nowych ziem - Qualinesti.
2 009PC Strata Thoradinu. Populacja Thoradinu znika w niewytłumaczony sposób. Niektórzy uważali, że krasnoludowie zostali zniszczeni z powodu odnalezienia czarnego płomienia - żywego ucieleśnienia ciemności. Inni twierdzili, że do zagłady doprowadziło trzęsienie ziemi.
 
Czas Rycerzy (Time of Knights) 2 000 - 1 000PC
2 000 - 1 900PC Pax Tharkas. Ergoth i jego sojusznicy żyją w dobrobycie. Kith-Kanan przekonuje ludzi, krasnoludów i elfów by wspólnie wznieśli twierdzę Pax Tharkas jako monument dla "Pokoju Przyjaciół". Prawe rządy rodu Quevalin trwają w Ergoth.
1 900 - 1 750PC Nadejście buntu. Wojskowy przewrót kończy rządy linii Quevalin i osadza na tronie imperatora Macqui Hellmanna. On i następujący po nim brutalni władcy wykorzystują ludność do granic możliwości - na wschodzie i południu wybucha bunt.
1 812PC Promocja Solamnusa. Vinas Solamnus zostaje Preatorem (generałem imperialnej armii) oraz dowodzi strażami stolicy Ergoth.
1 801PC Wielkie powstanie. Solamnus wyrusza na wschód z ogromną armią by zdusić rebelię przeciwko imperium w Vingaardzie. Odnosi początkowe zwycięstwa.
1 800PC Rok oczekiwań. Po zrozumienia powodu buntu w Vingaardzie, Solamnus zaczyna dostrzegać represyjną działalność imperium. On i większość jego armii przyłączają się do buntu.
1 799 - 1 791PC Bunt Róży (Rose Rebellion). Ludność wschodniego Ergoth zbiera się pod sztandarem Solamnusa, który w sekrecie rozpoczyna trening armii rewolucyjnej armię i odwraca się od Imperium. W 1 791PC po wymanewrowaniu sił Ergoth dociera do Daltigoth i rozpoczyna zimowe oblężenie. Na wiosnę imperator Mann Quisling nadaje niepodległość części Ergoth. Wiele zachodnich prowincji, umiejscowionych blisko Daltigoth, pozostaje lojalne wobec Ergoth, ale północno-wschodnie prowincje i Hylo przyjmują niepodległość. Ludzkie ziemie wybierają na władcę Solamnusa. Vinas dotrzymuje warunków Zwoju Schowanego Miecza (Swordsheath Scroll).
1 775PC Rycerze Solamnijscy (Knights of Solamnia). W czasie Wyprawy Honoru (Quest of Honor) Vinas Solamnus otrzymuje wizję od Kiri-Jolitha, Habbakuka i Paladine'a. W odpowiedzi na nią zakłada Zakon Rycerzy służących Dobru. Jego Rycerze Korony (Crown Knights), Miecza (Sword Knights) i Róży (Rose Knights) stają się strażnikami świata.
1 750 - 1 300PC Narodziny narodów. Sancrist, Solamnia i Istar oraz państwa-miasta Palanthas, Caergoth i Lemish powstają. Solarnia prosperuje w czasie, gdy Ergoth chyli się ku upadkowi. Silvanesti znów wycofuje się ze spraw świata.
1 600 - 1 560PC Dynastia minotaurów. Bohater Ambeoutin zakłada naród oparty na brutalnym honorze w północno-wschodnim Ansalonie. Po jego śmierci jego synowie, Mithas i Kothas, dzielą królestwo na dwie części.
1 480PC Istar wzrasta w potęgę. Istar staję się centrum handlowym świata. W tym samym czasie Solamnia zostaje potęgą wojskową.
1 399 - 1 010PC Intrygi Królowej Ciemności (Dark Queen). W efekcie przegranej Drugiej Smoczej Wojny (Second Dragon War) smoki leżą zakopane pod ziemią uśpione. Takhsis wzywa bakali, jaszczuroludzi, aby umieścili smocze jaja w kopalniach Thoradinu. Górnicy odnajdują "rzadkie kryształy" i sprzedają je kolekcjonerom kamieni szlachetnych. Z jaj wykluwają się młode smoki i pożerają swoich właścicieli. Tak smoki powracają na Krynn, a nikt żywy o tym nie wie.
1 060 - 1 018PC Trzecia Smocza Wojna (Third Dragon War). Tuziny dorosłych smoków wraz armią naziemną bakali uderza z furią na Ansalon. Po podbiciu kilku małych królestw zwracają się przeciwko Solamnii i Palanthas - rodzinnym terenom Rycerzy. Siły smoków i Rycerzy wydają się porównywalne.
Magowie Trzech Szat (Mages of the Three Robes), włączając w to Fistandantilusa o Czarnych Szatach, zbierają się w Wieży w Palanthas, by chronić ją i pomagać ludziom w czasie wojny. W czasie Nocy Oka (Night of the Eye), gdy wszystkie trzy księżyce się pokrywają, tworzą pięć magicznych Smoczych Kul (Dragon Orbs) poprzez zamknięcie w nich cienistego ducha wzywającego smoki do zguby.
1 018PC Huma Smocza Zguba (Dragonbane). Młody Rycerz Solamnijski (Solamnic Knight) Huma zakochuje się w elfiej uzdrowicielce Gwyneth - będącej naprawdę srebrną smoczycą o imieniu Serce (Heart). Paladine prowadzi ich do pierwszej smoczej lancy wykutej za pomocą Młota Kharasa (choć nie nosił jeszcze tej nazwy). Dzięki niej odnoszą zwycięstwa i zbierają dobre smoki do pomocy. Na końcu sama Takhsis zostaje ugodzona lancą i obiecuje wycofać się wraz ze swymi smokami, gdy lanca zostanie usunięta z jej ciała. Jednakże Huma i Gwyneth giną w czasie bitwy i lancę musi wyciągnąć Kaz, minotaur. Królowa Ciemności (Dark Queen) wypełnia swą przysięgę - wysyła swe smocze dzieci by spały pod ziemią i opuszcza Krynn.
Era Narodzin Gwiazd Era Potęgi: (1 000 - 0PC)

Na górę strony

STATeria